Suriye’deki iç savaş sonrası bulunduğu yeri terk ederek yeni umutların peşine düşen mültecileri, bu yeni hayatlarında da çoğu zaman iç karartıcı hikâyeler bekliyor. Ege’nin sularında hayatını kaybetmiş çocukların cemaatsiz cenazeleri de, Kilyos mezarlığında kimsesiz yatanların da dramı bu hikâyelere dâhil.
Kilyos’un giderek şosesi bozulan yolları, artık gidilecek yerin de sonuna geldiğimizin habercisi. Sanki tam o sırada karşımıza çıkan Ağlamış Dede Mezarlığı da, maddi bu durumu, manevi olarak da ispatlamaya çalışıyor. Sırasıyla Bahai Mezarlığı, Şehitlik Mezarlığı…
Evliya Çelebi’nin seyahatnamesine “Yeniçerilerin ordu kurduğu yer” olarak geçen bu eski köy aynı zamanda, Türkiye’nin en büyük mezarlıklarından birinin de ev sahibi. Kocaman bir arsa üzerine düzenli parsellerle devam eden arazinin arkalarında kalan bir bölüm, dünyada yer yurt bulamayanların, kimsesiz kalanların da son durağı, Kimsesizler Mezarlığı.
Suriye’deki iç savaşta hayatını kaybedip, ailesinden ayrı düşerek başka ülkelere sürüklenenlerden bazıları hayatlarını yoldayken kaybediyor. Eğer o sırada yanlarında yakınları yoksa cenaze namazlarından defnedilmelerine kadar uzanan süreç çok dramatik.
