Ünlü kamuoyu şirketi Gallup’un 11 Ocak 2017’de V. Lance Tarrance imzalı analizinin başlığı aynen şu şekildeydi: “Amerika Bölünmüş Devletleri mi?” Analizin en can alıcı bölümünü ise Tarrance’ın şu ifadeleri oluşturuyordu:
“Seçimlerden hemen sonra yapılan Gallup araştırmasına göre Amerikalı yetişkinlerden yüzde 77’si ‘En önemli değerler gündeme geldiğinde Amerikan halkının büyük ölçüde bölünmüş olduğunu’ düşünüyor. Amerikan halkının en önemli değerlerde birleştiğini düşünenlerin oranıysa sadece yüzde 21 olarak görünüyor. 2004 yılından bu yana Amerikalıların çoğunluğu ülkenin bölünmüş olduğu fikrini taşıyor. Bugünkü değerler 2012 ölçümünün bir hayli üzerinde. 2002 yılında, 11 Eylül’ün hemen ertesinde yapılan araştırmada çıkan aksi yöndeki sonuç bile ülkenin bölündüğü gerçeğinin artık bir norm haline geldiğini engellemekten hayli uzak.”
Bu yönde başka bir gösterge ise sanal tartışma platformu debate.org üzerinde açılan bir başlık. “ABD başka başka ülkelere bölünsün mü” şeklinde açılan başlığa katılımcıların yüzde 88’i evet cevabı veriyor. İşin ilginç yanı, sadece yüzde 12’lik dilimin hayır cevabı vermesi değil. Katılımcıların görüşlerini yansıtan satırlar asıl ilginç olan. Yüzde 88’lik dilimin görüşlerine göz atalım önce. Buyrun, tartışmayı açan şahsın düşündükleri. Bir not: İsimler müstear ve fazlasıyla anlamsız olduğu için buraya alınma gereği görülmedi.
Sosyal ve siyasal açıdan daha iyi olurdu
Sosyal olarak: Amerika’nın farklı bölgeleri farklı konularda değişik görüşlere sahip. Eğer ülke bölünürse bir kimsenin görüşü diğerini etkilemek zorunda olmayacak. Ayrıca ülke hâlihazırda bölünmüş durumda zaten. Gelenekçi İncil kuşağında yaşayanlar ile New England toplumlarına bir baksana. Hristiyanlık anlayışları başka, siyasal görüşleri başka. Bambaşka toplumlar bunlar.
Siyasal olarak: Bir ülke daha kompakt görüntü sergilemeli. Seçim haritalarına bakıldığında ortadan ikiye yarılmış bir ülke görüntüsü var. Farklı bölgeler farklı renklerle ifade ediliyor orada. Ülke bütünlük arzetseydi aynı renkte eyaletler görürdük böylece bütçeyi kongreden geçirmek çok daha kolay olurdu. Yine sağlık konusuna bakalım. Güney eyaletleri sağlık yasasına karşıyken kuzey bunu destekliyor. Seyrek nüfuslu güney eyaletleri niçin yüksek popülasyonlu kuzeyin istediği bir şeye zorlanmak durumunda ki?
Evet, Amerika bölünmeli
Amerika çok büyük ve kontrol edilmesi imkânsız bir ülke. Yönetilmesi mümkün bölünmeler yaşasa hem kendi hem de dünya için çok daha iyi olurdu. Ben burada 50 eyaletin hepsinin ayrı birer devlet haline gelmesinden bahsetmiyorum. Daha gerçekçi, Amerika’yı daha yönetilebilir kılacak bir bölünmeden söz ediyorum. Amerika bu şekilde belki çok daha güçlü olabilirdi.
Fazla büyük bir ülke
Siyasi ve sosyal istikrarı sağlamak için fikirlerin bir noktada uyuşuyor olmasına ihtiyaç var. Zamanla nüfus çoğaldı ve kongrede üretilen fikirlerin çok daha fazlasını ifade eden bir duruma gelindi. 1947 yılından şu güne dek belki de en az yasa tasarısı sunulan bir kongre döneminden geçiyoruz. 86 yasa tasarısı sunulmuş, geçen yılın rakamı ise 132. Gittikçe etkinliği kaybolan bir siyasi yapımız var. Bu da partilerüstü düşüncenin erozyona uğramasından kaynaklanıyor. Daha fazla siyasi ayrılık, daha çok kavga ve daha az uzlaşı ve üretim demek. Tek toplum olarak yaşamamızın iyice zorlaştığına işaret ediyor bu. Demek ki farklı toplumlara ayrılmanın vakti geldi de geçiyor bile
Oregon, Washington ve İngiliz Kolombiyası birleşsin Kaskadya olsun
Amerika’da sadece farklı bölgelerde görülen çılgın siyaset kutuplaşması yok. Aynı zamanda Avrupa ve Asya’da görülenden çok daha ileri boyutta kültürel ve ekolojik bir ayrışma da mevcut. Kutuplaşma olayı, federal hükümeti etkisizleştirdiği gibi bir yandan yerel ekonomilerin canına okuyor, diğer yandan yaşam kalitesini de fena halde düşürüyor.
Bana göre ABD, makul olarak şu ülkelere bölünmeli.
Oregon, Washington ve İngiliz Kolombiyası’ndan oluşacak Kaskadya
Çöl Ülkesi
Kaliforniya Cumhuriyeti
Teksas Cumhuriyeti
Dixie
Vermont Cumhuriyeti
Dağlık Front Range
Orta Batı
New England
Ovalar Ülkesi
Amerika en az ömürlü toplumlardan biri olarak tarihin çöplüğünde kaybolacak
Hepimiz birbirimize çok kızgınız. Çünkü gücü ellerinde tutanlar böyle olmasını istiyor. Çare belli. Bu toplumu yık ve yeniden bir toplum inşa et, komünist bir toplum. Deli olduğumu filan düşünmeyin. Biraz araştırma yapın. Bu bir parti sorunu değil. Washington’dakilerin hepsi birbirini kolluyor.
Şimdi gelelim yüzde 12’yi oluşturan “ABD bölünmesin” tayfasının görüşlerine.
Bölünme işgal demektir
Amerika bölündüğünde askeri güç de bölünmüş olacak. Bu ne demek? Böl ve işgal et. Amerika’dan kopan yeni ülkelerden biri işgale uğradığı vakit diğerleri ona yardım edecekler mi? Asla. Şu “böl ve işgal et” fikrine odaklanmak lazım. Bir işgal başladığında bölünmüş devletler birbirine yardım etmeyeceği için büyüyen bir işgal sürecine dönüşecek bu. Bir devlet işgale uğrarken komşu devletin askerleri belki de çaylarını yudumluyor olacaklar. Böyle bir durumda, Çin’in yerini haritada gösteremeyen bizler bir gün kendimizi Çince konuşuyorken bulabiliriz.
Rusya komünistti ve bizden çok daha büyük bir coğrafyaya sahipken bir arada kalmayı başarabildi. Rusya örneğinden öğrenmemiz lazım. Kapitalizme artık bir son verelim. Ülkenin bölünmemesi için doğru şık komünizmdir. Ayrıca Amerika komünist olursa hayat çok daha güzel olur. Kapitalist domuzların yerine, komünizm herkese eşit davranır.
* * *
‘Hayır, ben bir Amerikalı değilim!’
Oy ya da kurşun konuşması
3 Nisan 1964 Cleveland, Ohio
Hayır, ben bir Amerikalı değilim. Amerikanizmin kurbanı 22 milyon siyah insandan biriyim. Maske takmış ikiyüzlülükten başka bir şey olmayan demokrasinin 22 milyon siyah kurbanından sadece biri. Burada size bir Amerikalı olarak konuşma yapmıyorum. Ya da bir vatansever olarak. Amerikan bayrağına selam duran, o bayrağı sallayan biri olarak. Hayır, ben bu değilim. Amerikan sisteminin bir kurbanı olarak konuşuyorum size. Amerika’yı bir kurbanın gözüyle görüyorum. Ve ortada bir Amerikan rüyası görmüyorum. Ben bir Amerikan kâbusu görüyorum.
Washington’daki mevcut yönetimi oraya getiren siyah adamın oyudur. Senin oyun. Senin aptal oyun. Senin cahil oyun. Senin çöp kıymetindeki oyun getirdi Washington’daki yönetimi. Akla gelebilecek tüm meşruiyete sahip, sonuna dek seni koruyan, yönetimin de üstünde bir güce sahip oyun. Senin ve benim liderimiz olacak adamlar, ellerini çırpıp etrafta koşturacak ve ne kadar ilerleme gösterdiğimiz hakkında konuşacak küstahlığa sahipler. Ve ne iyi bir başkanımız olduğunu söyleyecek cür’ete. Öyle ya, Teksas’ta iyi olamayan birisi kesinlikle Washington’da da iyi biri olamaz. Çünkü Teksas bir linç eyaletidir. Fark yok, Misissipi’de de aynısı vaki. Fark şu ki, Teksas’ta seni linç ederken Teksas lehçesiyle konuşurlar, Misissipi’de ise Misissipi lehçesiyle. Ve yine o siyah liderler, Beyaz Saray’a koşturup bir Teksas, bir Güney krakeriyle birlikte kahve içecek – hepsi o kadar – sonra da çıkıp sana herşeyin daha iyi olacağını çünkü Başkan Johnson’un da bir Güneyli olduğunu, Güneylilerle nasıl muamele edilmesini iyi bildiğini söyleme küstahlığını gösterecekler. Bu nasıl bir mantıktır? Bırak Eastland denen adam başkan olsun, o da Güneyli. Güneylilerle Johnson’dan çok daha iyi anlaşıyor olabilir.
Yıl 1964. Artık uyanma zamanı. Komplolarıyla sana doğru gelirken bilsinler artık gözlerinin açık olduğunu. Bilsinler artık başka şeylerin de apaçık olduğunu. Artık oy ya da kurşun olmak zorunda. Oy ya da kurşun. Eğer böyle bir ifade kullanmaktan korkuyorsan bu ülkeden defolup gitmelisin. Pamuk tarlasına geri dönmelisin. Sokağına geri dönmelisin. Onlar siyahların bütün oylarını aldılar ve karşılığında hiçbir şey vermediler. Washington’a gittiklerinde bütün yaptıkları şey, birkaç büyük siyah adama birkaç büyük iş vermekten ibaret oldu. Oysa o büyük siyahların zaten bir işleri vardı, onların büyük işlere ihtiyaçları yoktu. Bu bir göz boyamadır. Bu bir hiledir. Bu bir kalleşliktir. Bu bir vitrin düzenleme sahtekarlığıdır.
