Tasavvuf ve bilhassa Hz. Mevlânâ denilince akla gelen ilk saz hiç şüphesiz ki “ney”dir. Farsça’da “kamış” mânâsına gelen nây kelimesi Türkçe’de uzun süre bu şekilde kullanıldıktan sonra zamanla neye dönüşmüştür. Ney üfleyene nâyî (neyzen), neyzenler topluluğunun başına da sernâyî (serneyzen) denir.
Hz. Pir kamışlıktan koparılan neyi, insana benzetir. Aynen insanın ruhlar âleminden yeryüzüne gönderilişi gibi neyin aslî vatanından koparışıyla özdeşleştirir. Keza yedi delik vardır neyde. Aynı insanın kafasında yedi delik olduğu gibi. Bilen bilir “tüüü” diye üflenmez kamışın içine “huuu” diye üflenir. Batı müziğindeki net sesler değildir çıkan, kesrette vahdeti hatırlatan sadâdır hedef. Bu yüzden nota değil perde denmiştir seslere.
Yeni sayımızda!
